Lieve Oosterhuizers (ik hoop dat ik dat goed zeg zo),
Heel graag stel ik mezelf/ons aan jullie voor. Het werd ook tijd zou ik zeggen. Al sinds 20 december verleden jaar zijn Paul en ik hevig aan het verbouwen geweest op Het Pompje nummer 5. Misschien ben je wel eens langsgelopen en heb je ons vaag tussen de stofwolken en bouwactiviteiten door kunnen zien. Goed nieuws, inmiddels zit mijn haar een stuk beter ;-) We hebben ervan genoten om van deze oorspronkelijk als schuur gebouwde beauty een nóg mooier en samenhangender geheel te maken. Er moeten nog wat puntjes op de "i" maar voel je vrij om eens te komen kijken. Ik ben ook een mens en ook wel eens nieuwsgierig!
Paul is 58, komt uit Beverwijk en was voorheen manager van grote productie afdelingen. Het Pompje is het derde huis dat hij verbouwde en gaandeweg ontstond het verlangen naar nóg meer klussen, doen wat hij leuk vindt én talent voor heeft. Het zal de Veluwse lucht wel zijn. Maar mán mán mán, wat kan die man goed klussen! (én het is de leukste man van de hele wereld! Vind ik. Dus.)
Na onze verbouwing is hij, heel stoer, zijn eigen klusbedrijf begonnen en nú al alle dagen aan het werk. Wel even wennen want we zijn beide echte klusfanaten (voor mij is vloeren uithakken, puin afvoeren, schuren, schilderen en met de zaagmachine aan de gang ook een feestje) en doen het normaal samen maar nu moet hij het weer in zijn eentje doen. Ik maak nog wel elke ochtend zijn ontbijt en lunch en als je op het juiste moment voorbij komt dan zie je me hem uitzwaaien. Ahhhhh...
Ik, Nelleke, ben 49, kom uit Lelystad en had daar een eigen coachingspraktijk voor vrouwen die (meer) zichzelf willen zijn zonder gedoe. ( met name in hun eigen hoofd, ha ha) Daarnaast deed ik twee dagen in de week de balie/administratie voor een Rugpoli, schreef ik blogs voor mijn website www.hallo-leven.nl én gaf ik theater-lezingen op verzoek. Super leuk maar met twee kinderen alleenstaand op te voeden ook best veel. Nu we naar de Veluwe gekomen zijn mag ik mezelf opnieuw uitvinden en ben ik met het coachen en mijn baan in Lelystad gestopt.
Ik wil weer meer gaan schrijven (liefst ook voor anderen dus hoort zegt het voort!) en er is een podcast in de maak. Inmiddels ook weer lekker mijn eigen blogs aan het schrijven, als je't leuk vind lees dan lekker mee. Net vandaag heb ik aan de regio bladen een column serie over "Vreemde types op de Veluwe" aangeboden in de hoop dat ze dat zouden willen plaatsen. Spannend. Heel spannend. Maar ook heerlijk om meer te kunnen doen van wat ik leuk vind en waar ik talent voor heb. Dat zeg ik. Het zal de Veluwse lucht wel zijn ;-)
In totaal hebben we samen vier kinderen van 20,20,22 en 26. Met dit mooie span stonden we afgelopen Juni op de Woeste Hoeve voor het trouwaltaar met hen als onze getuigen. Ze zijn allemaal het huis uit en ik moet zeggen....best lekker...én best gek. Sterker nog. Het was wel even " Help! Leeg nest syndroom". Even. Inmiddels heb ik ook daar mijn draai in gevonden en ze komen gelukkig vaak. Paul en ik prijzen ons gelukkig dat het ons gelukt is om in lastige omstandigheden onze kinderen toch allemaal "dichtbij" te houden. Overigens is die superleuke profielfoto van ons door lieve Alieke Peters (de Groot) gemaakt, net als onze andere trouwfoto's.
Paul en ik hebben uiteraard het leven ook niet alleen maar cadeau gekregen. Ik heel lang alleenstaand moeder, Paul weduwnaar. Daarnaast hebben we de afgelopen drie jaar uit een koffer in twee huizen met een uur rijden ertussen geleefd. Weet je dat twee keer per week verkassen heel onrustig en vermoeiend is?!
Daarom is voor ons het cadeau des te groter dat we niet alleen nu samen een eigen plek op de prachtige Veluwe hebben gekregen, maar dat dat dan óók nog in zo'n prettige en vriendelijke sfeer is zoals we die hier ervaren. De vriendelijkheid van de mensen om ons heen, het nabuurschap, de no-nonsense instelling, het past ons allemaal als een jasje en voelt als thuis komen.
(En een beetje als emigreren wanneer ik met navigatie naar de supermarkt moet.)
We genieten enorm! Van elkaar (want super verliefd), van de omgeving (hallo mountainbike), van onze weggesmeten koffers, van de mensen en, wie weet, binnenkort ook van jou.
Loop gerust eens aan voor een bakkie. Ik heb voorlopig nog tijd dus bij personeelstekort mag je me bellen. Coachen doe ik in principe even niet meer maar als de nood aan de man is en je denkt dat je anders je kind, (schoon)zus, man of (schoon)moeder vermoord mag je me altijd bellen. Niemand hoeft als het er op aankomt alleen te zijn óf zich alleen te voelen.
Met heel veel liefs,
Nelleke
06-36333620
ps: vrienden op Facebook? Dan naar "Nelleke Keizer", ik heet nog maar kort " Van Leeuwen".
Ps2: Ik tennis bij Beekbergen. Tennis jij ook en zou je dat, overdag, samen willen doen? Bel of mail!
