‘t Internet.
Mien oma? Dat was ’n lieve schat
die kaok’n, nèèj’n en daag’lijks bad.
Nooit was eur iets te veel
want ‘n ieder kreeg op tied zien deel.
En opa kreeg veur ieder klussien
altied weer ’n dankbaar kussien.
Op zundag en ’s aov’nds bie de haard
was d’r vake ’n lekker stuksien appeltaart.
Maar helaas, ’t is noe uut mit de pret
want? Oma zit an ’t internet.
Nog steeds is opa in de weer
mä krig noe ech gien kussien meer.
Uut verveling staart e noe mä nao ’t fenuus
want? Oma liefkoost noe ’n muus.
Nooit meer is d’r appeltaart
noe is ’t hotmail, punt com en apestaart.
Zeld’n is d’r noe nog wärm te èèt’n
zol ze eur kaokkunst’n wean vergèt’n?
Deur ‘t internett’n ure nao ure
trek ze noe mä gauw wat uut de mure.
’n Bal gehakt of ’n kroket
want? Oma zit an ’t internet.
Laatst verloor ze nog heel veul poen
deur poker te speul’n mit Jan Boezeroen.
En ’n kearl uut San Francisco
wil noe mit eur nao de disco.
Ze dee’j zich veur as ’n jonge griet
en noe raakt ze die vent toch niet meer kwiet.
Opa geet noe mä alleen nao bed
want? Oma zit nog altied an ’t internet.