Ik vraoge mien welles af
Ik vraoge mien welles af, hoe mot dat wieter gaon?
Zal ons dialect aover vieftig joar nog wel bestaon?
Ik vraoge mien welles af, hoe zol dat wieter gaon?
Kunt onze kleinkiender dit gedich nog wel verstaon?
Vrogger bie ons thuus, doa was ’t heel normaal
Iedereen die präöt’n doa plat
En veur ons hele gezin was dat onze taal
Ie heur’n allene mä dät
Dan kom ie op ‘n andere schole, doa kiek ze wel wat gek
En ze nuum’n mien ‘n boer
En woarumme was dat eigelijk? Ik präöt’n plat
Mä dat schèèl’n mien gien ene moer
Ik vraoge mien welles af, hoe mot dat wieter gaon?
Zal ons dialect aover twintig joar nog wel bestaon?
Ik vraoge mien welles af, hoe zol dat wieter gaon?
Kunt onze kiender dit gedich nog wel verstaon?
Wat later weer ‘t zelfde, de dienstplicht mot wörd’n vervuld
Dan hè’j weer dat geouwehoer
Want mit streekgenoot’n onder mekaar wörd’n d’r plat eluld
En dus wörd’n ie weer ‘n boer
Mä deur de loop der joar’n heb ik toch wel wat eleerd
Nem dat mä van mien an
Ut leav’n op ‘t platteland is ech niet zo verkeerd
En die taal mens’n doa hol ik van.
Ik vraog mien welles af, hoe mot dat wieter gaon
Zal ons dialect aover tien joar nog wel bestaon?
Ik vraog mien welles af, hoe zol dat wieter gaon
Kunt de kiender in onze buurte dit gedich nog wel verstaon?
Laatst spraak’n wiele aover ‘n kafmölle
Ken ie ‘m nog van veur d’n oorlog?
En noe haop ik van härte dat d’r nog ‘s ‘n tied kump
dat asse ‘t aover ‘n kafmölle heb van veur d’n oorlog
dat dan ‘n kiend vrög: papa, wat is ‘’oorlog’’?
En ik vraoge mien welles af, hoe mot dat wieter gaon?
Zal ons mooie dialect aover vief joar nog wel bestaon?
Ik vraoge mien welles af, hoe zol dat wieter gaon?
Is d’r volg’nd joar nog iemand die mien kan verstaon?