Mien va en zien peerd
Mien va en zien peerd, beeld’n uut mien kindertied
Mä in mien gedacht’n bin’k dat beeld nog lange niet kwiet
Ik zie ze nog zo gaon, saam’n loop’nd op ‘t land
Va stuurd’n de ploeg en had mit zien peerd ‘n woordeloze band
“Toe mä jong” en “how” en de zönne hoge baov’n ‘t land?
Va dronk dan zien thee uut ‘t blauwe pungeltjen
En zett’n zien kameraod in de schaduw an de kant
Op ‘n rustige middag ging’n ze ok wel es saam’n op gank
Va mit ‘n schone manchesterse bokse an en vaar’n dan
mit zien peerd en waag’n nao de boer’n leenbank,
‘n boodschap veur moe, mèèl haal’n en nog eff’n nao de smid
Sociale contact’n? Dat woord kenn’n hé toen nog niet,
mä onderweg wörd’n hé veul wiezer van Jan, Klaos of Piet
en onder ‘t voer’n en melk’n kon hé zien nieuwtjes an moe dan weer kwiet
En noe joar’n later denk ik nog wel es an mien va mit zien peerd
en ik zol wel graag es weet’n, hoeveule van zien zörg’n
mien va hef toevertrouwd an zien peerd.
