Op één van de warrmste zommeroavenden van dit joar heb ik af-esproken met Hendrik Groeneveld. Ik wört gastvrie ontvangen op hun veranda. Toos schenk 'n komme thee veur mien in en veur hun zelf 'n komme koffie en dan vroag ik Hendrik um wat oaver ‘m zelf te vertell’n.
“Ik bin Hendrik Groeneveld en ik woon an de Vèèndiek 4 in Oosterhuuzen en hier heb ik altied ewoond. Mien va en moe heb hier de boerderi-je ehad. Dit huus hef mien vader nieuw ebouwd in ‘35. In ‘72 binne wiele etrouwd en he-w ’t huus verbouwd, dat hef Hannes Hartgers nog edoan.
Ik bin etrouwd met Toos en wie heb 2 kinder, Riana en Petra.
Ik bin van ‘46 dus in ’52 bink noar schole egoan. Wie hadd’n juffrouw Roos en juffrouw van Erp en toen meester Meijer, ’t laatste half joar heb ik meester Bruins ehad. Ha-w ‘m mar eerder ehad, hee leern ons vul meer moderne dingen as dat meester Meijer dat deed. Hee had toen zo’n DKW motorfietse en dan hatte knipperlichten an de handschoenen zitten, dus dan mosse de duum en de wiesvinger tegen mekaar doen dan ging 'n lampien knipper’n. Dat was asse de hand uutstak.
Ik bin van Oosterhuuzen naar de lanbouwschole egoan an de Doggersbank. Ik zol de boerderi-je overnemmen, dat was de bedoeling. Ik had bèter noar de technische schole kunnen goan, mar goed die keuze was emaak en ik zat d’r. Wie hadd’n hier mar 6 koeien, dus ja doar ko-j niet van lèven, dan mos ie wel bie goan koop’n en ’t trok mien toen toch niet. Toen ik van schole kwam he-k eerst 2 joar erejen met Ruth Eikendal op de melkwagen, ha-w heel Oosterhuuzen. Wie hadd’n de één noa grootste rit van Loenen van de melkfabriek. Ik was toen nog gien 16, ’t begon in januari en ik werd in februari 16. Ik ree op de trekker en hee gooi’n de bussen d’r op. Wie hadd’n 28 gulden per rit en Ruth zei dat mot ’t dubbele wurd’n en allemoal waar’n ze ‘t doarmee mee eens. Ruth die schreef ’t, die schreef 56 gulden bie de volgende inschrieving, mar de rest ging d’r toch nog onder zitten en toen wa-w de melkrit kwiet.
Toen bin ik noar de Groot egoan, he-k op de shovel ezèètn. ‘t Huus woar oew breur noe zit die heb ik nog uut egraven, mit zo’n over de kop lajer van Warklus. Dat was ’t huus van Marinus Hartgers.
Doarna bink dienst in egoan, dat was in 65, lichting 65-3, elke 2 moand ha-j een nieuwe lichting. Toen he-k anderhalf joar in dienst ezèèt’n.
Noa mien dienstied ging ik schepen die hier deur ’t kanaal kwamen lössen. Dat was veur van Gelder, dat was slech spul wa-w in zakken mossen scheppen, dat stoof, ’t was ene witte bende.
Later bin ik bie Thomassen terech ekommen. Ik had al ’s ‘n keer e-informeert, maar dat kon eerst niet. Later heur’n ik bie ome Jan in de kroeg van iemand die doar wark’n “a-j wilt mo-j noe kommen want ze zuuk nog chauffeurs”. Zo bink bie Thomassen terech ekommen, doar hek 38 joar ezèèt’n. Ik heb 20 joar op de auto erejen, ik reej internationaal, ik ging ’s moandags weg en ik mos mar zien wanneer ik weer thuus kwam, dan kon woensdag wehn, maar ok donderdag of vri-jdag. Ie mos toen bell’n bie pompstations
Ze hadd’n al ‘s evroag Hendrik wi’j niet mee helpen op de planning Dat hek edoan, wie hadd’n 65 chauffeurs en doar bi’j hartstukke druk mee de hele dag.
En ik heb 3 joar op de distributie eloop’n. In oktober 2005 bink mit de Vut egoan, ik kon d’r mit 59 uut, ideaal, dat was toen.
Toen ik thuus kwam begon Theo Kleverwal te vroagen “wi’j niet meehelpen mit ‘t Dorpshuus?”
Ik zat al in de evenementencommissie, toen ha-w rommelmark op de laatste zoaterdag van augustus en de fietsvierdaagse, maar dat was mar ’n paar keer per joar. Ik zei ik wil wel trappen in de oudpapierbak. Toen vroeg’n ze wi’j niet in ’t bestuur komm’n en zo zachies an rol ie oaveral in.
Zo’n Dorpshuus mot ok blieven bestoan, dat gif gewoon ’n verbintenis mit ’t dorp. ’t Is bes mooi wark.
A-j ’n bitjen kunt repareren is ok makkelijk, waterleiding, stroomdroadjen, dat is veur mien gien probeem. Ik bin noe beheerder.”
Ik vroag an Toos hoe lang offe doar mee bezig is. Toos begint te lachen en zeg “Ik mot weer noar Dorpshuus toe zegge dan”.
Hendrik geet weer varder mit zien verhaal “as d’r wat aan de hand is dan belt ze. Wie doet ok bardienst, 1 of 2 keer in de moand. Toos maakt 1 keer in de moand schoon mit Lientje Schotpoort, Gerda van de Beld en Riet Kleverwal. Ik maak woensdagmiddag de sportzaal schoon 1 keer in de moand. De eerste moandag in de moand komp Harry Klein Leugenmors , Jos Streppel, Gerrit van Hunen, Evert Jan Wilbrink en ik um half 10 bie mekaar en kieke wie wa-w doen kunt en dat kan van alles wehn. Um de 6 wèken heb Toos en Bets Zwierenbarg de weekend schoonmaak.
Verhuur en sleutelafgifte dut Karin Noordanus. As d’r probemen bint dan wört ze noar mien verwezen. As d’r wat is dan mo-w d’r op af.
Ie kunt noe online reserveren op Ons Oosterhuizen en dan krieg ie de veurwaarden veur verhuur toe estuurd ,dat is veul bèter. In ’t begin mos ik doar an wennen, maar dit wark makkelijker ok veur degenen die schoonmaak. Ie kunt zo kieken offe verhuurd is op de site. Dat wark goed.
Appjes wark ik niet mee. Ik wil niet zo’n ding, ik heb 15 joar de planning edoan dat was 24 uur, ik was thuus bereikbaar, ik nam de lieste altied mee noar huus. De chauffeurs mossen veur 5 uur bellen mar waren ze later dan kregen ze te heuren bel mar mit Groeneveld”
Toos vult aan “dan was hee weg en dan kreeg ik ze an de telefoon”
“Ik kreeg soms ’s margens um 5 uur telefoon as ’n chauffeur niet kon lajen. Deurum mot ik noe niet dat gepiep an de kop” legt Hendrik uut, “mar dat zal eerdaags toch wel kommen.
Mirjan Kleverwal is noe de veurzitter van de evenementen commissie en doar wark ik veul mee, ik heb wel 'ns an eur evroag of zee veur mien ‘n appje wol rondsturen noar de anderen.
Mit Mirjan dat is prettig warken want aj wat afsprèèk dan gebeurt ’t dus ok. Tegen eur zeg ik wel es stuur mien maar een mail.”
’t Is mien dudelijk dat Hendrik veul veur ’t Dorpshuus dut. Ab Oosterkamp die zelf al vanaf ’t begin bie ’t Dorpshuus betrokken is vertelt mien “op dit moment is Hendrik onmisbaar veur ’t Dorpshuus.”
Ik vroag as laatste an Hendrik wat d’r verandert is in Oosterhuuzen en hee vertelt varder:
“As de veurdeure lös steet dan loop ie noar binnen toe, zo bin ik op egruuit. As d’r dan een portemonnee op toafel lig dan blief ie doar van af. Dat is noe niet meer.
De boerderi-jen die bint weg, hier is de boerderi-je weg, die van oe va, van Hans Wilbrink, eerder had bi-jnoa elk huus ’n paar koeien. Sommigen die leafden d’r van, mar d’r waren ok boeren die warken argens, mar die hadd’n wel een paar koeien. Maar ’t vee is weg.
D’r kump dus meer import. Plat proaten dat wurt noe moeilijker. Ik proat gewoon plat, dan ze-k ze ’t wel as ze ’t niet kunt verstoan, ik hol mien eigen taal gewoon an.
Sommigen ze-k Oosterhuuzen dat verandert, ja dat is noe eenmoal zo. As ow huus te koop kump dan zeg ie ok niet datte ’n ton goedkoper is veur iemand uut de buurte. Wat dat betreft woont d’r nog veul mensen die uut de buurte komp. Ik woon op mien geboorteplek net as ieje en zo bint d’r nog 'n heel stel. Ruth Eikendal, Gart Jan de Groot, Henny Berends, oew breur Wim, Jan Oosterkamp, Gerjan Dolman die woont allemoal nog op de geboorteplek en bint nooit verhuusd. Rita Gorsseling woont weer op de ouwe plek. Anderen bint in Oosterhuuzen blieven wonen zoas Jaantje, Corrie van Gaart van Kee, Toos Brouwer , Jan Krumer en oew breur Dick, de jongens van ter Haar, um d’r mar wat te nuum’n.
Mensen die hier komp wonen die denk soms anders argens over, maar proat d’r mee. Ik mark da-j prima samen kunt warken, as iemand zeg dat kan niet dan lig ’t ok an oezelf. ’t Hoef ok niet altied volgens oew regels te lopen, zo warkt ’t niet.
Veurlopig woon ik hier nog noar mien zin. Ik mot soavens um 10 uur nog de straaljager kunnen pakken um 'n stuk iezer deur te sliepen zonder da-k problemen mit mien buurman heb. Of d’r is mooie muziek op de radio dan mot doar niemand las van hebben en dat heb ze noe niet. Mar ie mot ok rèèkening holl’n met mekaar. Dat dejen ze vrogger ok. Vrogger werd’n d’r op moandag gien gier uut erejen. Dan werd d’r rèkening ehouden met de wasse. Moandag was wasdag en de vrouwen hadd’n dan de wasse an de lien hangen. De boer ging dan niet in de weie doarnoas gier in brengen. Tegenwoordig is ’t injecteren en wört d’r niet meer egierd, dat is allemaol verandert.”
Wat dus nooit veranderd is, dat is de gastvrieheid van Hendrik en Toos. Van mien moeder heur ik dat dit vrogger ok altied al zo was. Ze vertel’n dat ze altied eroepen werden veur koffie as ze bie hun in de weie bezig waren.
Noe noa het gesprek löt Hendrik mien nog effen ’t huus zien. Ik mot ok nog effen kieken noar de foto’s die hee op zolder van ’t Dorpshuus evonden hef en diete allemoal escand hef en die noe bie ‘m op de computer stoan. Doar zit prachtige plaatjes bie. Wie weet steet één van disse foto’s op de volgende Oosterhuuzen kalender. Want ok doar zet Hendrik zich ieder joar veur in.
Bertus Reuvekamp